ၿမိဳ႕ေရႊဒုံမွာ ေရာင္စုံျဖာသည့္
ရတနာပန္းပြင့္ ငြားငြားစြင့္လ်က္
ရႊန္းတင့္က်က္သေရ တက္ၿဖိဳးေ၀။
က်ိဳကၠေမာ့ေတာင္ ထြက္ဘုန္းေခါင္ႏွင့္
ထြန္းေျပာင္ထင္ရွား ကန္ဘုရားႏွင့္
တရားရိပ္သာ သာသနာႏွင့္
ပညာျပည့္လွ်ံ စြမ္းအားမာန္ႏွင့္
ေကာက္ႏွံစပါး ဖြံ႕ဖြံ႕ထြားႏွင့္
ခုိးနားေပ်ာ္ေပ၊ ေရႊဒုံေျမ။
ေရႊဒုံၿမိဳ႕သား ဒုိ႔မြန္မ်ားသည္
၀င့္ၾကြားဂုဏ္ေဆာင္ ထြန္းလင္းေျပာင္းၿပီး
လူ႔ေဘာင္ေကာင္းက်ိဳး ဆပြါးတုိးရန္
လူမ်ိဳးပုည ဂုဏ္မာနႏွင့္
တက္ၾကြႀကိဳးစား စဥ္ႏုိးၾကား၍
ျမင့္မားအသိ တူယွဥ္ရွိကာ
သတၱိေျပာင္ေျမာက္ စာတင္ေလာက္သည္
ထြန္းေတာက္ေမာ္ကြန္း ေရာင္နီထြန္း။
ဘူမိနက္သန္ ေရေျမမွန္သည့္
တုိ႔စံဌာေန ေရႊဒုံေျမတြင္
ပြါးစည္သာသနာ မ်ိဳးဘာသာႏွင့္
တန္ေဆာင္းျပႆဒ္ ေက်ာင္းဇရပ္ႏွင့္
ေကာင္းျမတ္ေ၀စည္ ေရႊေစတီႏွင့္
စိတ္ညီႏုိးၾကြ အရာကိစၥ
မွန္သမွ်ကုိ လုံ႔လႏွင့္ဇြဲ
အစဥ္တြဲလ်က္ ၿမဲ၀ီရိယ
အာသီသျဖင့္ ဆႏၵျမင့္ေခါင္
ၿပီးေျမာက္ေအာင္ထိ စြမ္းရည္ရွိလ်က္
ဇာတိေသြးမာန္ ခက္ထန္မာတင္း
စိတ္ရင္းျမတ္ဘိ ဂုဏ္ျပည့္၏။
လွ်ိဳေျမာင္စခန္း ေတာင္ညိဳတန္းႏွင့္
တင့္ဆန္းေ၀ျဖာ စည္ပင္သာ၍
ညီညာေပါင္းစု သဒၶါမႈတည္
လူထုညီလာ ျဖဴေမတၱာျဖင့္
ျမန္မာလည္းသိ ကမၻာသိေအာင္
တည္ရွိတုိင္းတာ ေတာင္ေလးရာရွိ
မုနိျမတ္ေမာ္ ေရႊေလ်ာင္းေတာ္ကိ
ေနေပ်ာ္ၿမိဳ႕သား ျပည္နယ္သားတုိ႔
ပြါးမ်ားကုသိုလ္ ရေစလုိ၍
ထုိထုိေကာင္းမႈ အေၾကာင္းျပဳသည့္
ေပါင္းစုေမတၱာ ေစတနာ။
ေရႊျဖဴထင္ရွား ေရာ္ဘာမ်ားျပင္
စပါးေကာက္ႏွံ ဒူးရင္းသန္၍
ေပါလွ်ံကၽြဲေကာ၊ ၾကက္ေမာက္ေတာႏွင့္
စည္ေျပာလန္းရႊင္ ပ်ိဳးဥယ်ာဥ္္မ်ား
ပန္းမန္စုံဘိ ႏိုင္ငံသိေအာင္
တည္ရွိဆပြါး ေရႊဒုံသားတု႔ိ
ႀကိဳးစားေဆာင္ရြက္ သမုိင္းလက္ျဖင့္
ထက္ျမက္ထင္ရွား စြမ္းပကား။
အသေရလႊမ္းၿခဳံ ၿမိဳ႕ေရႊဒုံ၏
ျပည့္စုံၾကြယ္၀ မွန္သမွ်သည္
ျဖဴစြစိတ္ရင္း မြန္ေသြးခ်င္းမ်ား
ရုိင္းပင္းခုိင္က်ည္ တုိ႔ဌာနီကုိ
ေနျခည္တစ္ႏႈန္း ေရႊရည္မႈန္းလ်က္
စည္းလုံးမပ်က္ လက္ခ်င္းဆက္ကာ
မပ်က္ေမတၱာ ၿမဲခုိင္စြာျဖင့္
ၿမိဳ႕ရြာေကာင္းႀကိဳး ၾကံ့ခုိင္ၿဖဳိးေအာင္
သယ္ပုိးေနေၾကာင္း ရွင္လူေပါင္းတုိ႔
တေစာင္းတေစ့ ျမင္ကာေတြ႕လုိ႔
ေပ်ာ္ေမႊ႕လုိ၍ ကမ္းလင့္ႀကိဳကာ
ဖိတ္ေခၚပါသည္…….
လာလည္လွည့္ပါ …အုိအေဆြ…။
မင္းမ်ိဳးျမင့္ေအာင္ (၀ိဇၹာသိပၸံ)
မုဒုံၿမိဳ႕နယ္ရဲ႕ပထမဆုံးအႀကိမ္ထုတ္ေ၀သည့္ မုဒုံမဂၢဇင္းတြင္ေဖာ္ျပထားေသာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ျဖစ္ ပါတယ္..ႀကိဳက္လုိ႔တင္လိုက္တာပါ)
